نظام بهینه تجاری‌سازی ایده‌ها و دستاوردهای تحقیقات دانشگاهی

حدود یک دهه پیش، گرایش‌های نوین اقتصاد جهانی، بحث‌هایی، درباره ورود دانشگاه بهکارآفرینی و سرمایه‌داری دانشگاهی را مطرح نمودند به گونه‌ای که تجاری‌سازی ایده‌های نوین وسرمایه‌های فکری دانشگاهی به ضرورتی جدّی برای توسعه اقتصادی- اجتماعی و نیز مبادله عناصر فرهنگی میان جوامع تبدیل شد. تجاری‌سازی، فرآیند انتقال و کاربردی ساختن دانش و فناوری از مراکز تحقیقاتی به صنعت یا فعالیّت‌های جدید است. امروزه تجاری‌سازی دستاوردهای دانشگاهی از جایگاه ویژه‌ای در توسعه نظام‌های علمی، فنّی، اقتصادی و اجتماعی برخوردار است زیرا یافته‌های تحقیقاتی، تا هنگامی‌که در عرصه عمل به‌کار گرفته نشود و عواید آن‌ها نصیب جامعه نگردد، نمی‌تواند سبب رفاه عمومی، اشتغال‌زایی، توسعه عدالت و کاهش فقر گردد. در این شرایط، نهادهای آموزشی، تنها دارای نقش آموزش و پژوهش نیستند و انتظار می‌رود که نقش فعّال‌تری در توسعه اقتصادی و اجتماعی ملّی و ناحیه‌ای داشته باشند. بنابراین تلاش این پژوهش بر آن بوده است تا در راستای معرفی نظام بهینه تجاری‌سازی ایده‌های نوین دانشگاهی، با انجام مطالعات اسنادی و بهره‌گیری از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی مهم‌ترین موانع و محدودیت‌های تجاری‌سازی ایده‌های نوین و نتایج پژوهش‌های دانشگاهی بپردازد. در پایان مقاله نیز پس از ارائه الگوی پیشنهادی، راهکارهایی برای بهبود نظام تجاری‌سازی ایده‌های نوین دانشگاهی پیشنهاد شده است.